آقا! ما یک زمانی خیر سرمان سه ماه رفتیم جبهه، حداقل پنجاه تا از رفقای ما هم در دانشگاه و بیرون از دانشگاه یا شهید شدند، یا معلول شدند یا سالها بخاطر دفاع از میهن شان اسیر بودند. حالا هم هر غلطی بکنیم و با هر کسی بد باشیم، ته ذهنمان نمی توانیم به آن بچه های خوب کشور که برای دفاع از میهن شان جان شان را فدا کردند، نامربوط بگوئیم. خیلی از این بچه ها بسیجی بودند، و خودشان هم نمی دانستند که بسیجی هستند، اصلا لازم نبود بدانند، می خواستند بروند کشورشان را از دست دشمنی که به کشورشان تجاوز کرده بودند، نجات بدهند. وقتی هم که برگشتند، البته اگر برمی گشتند و زنده می ماندند، چیزی نمی خواستند بگیرند. اصلا برای گرفتن نرفته بودند. رفته بودند که با دشمن کشورشان بجنگند. این آدمها حرمت دارند. زنده و مرده شان حرمت دارد. در تمام دنیا این جور آدمها حرمت دارند. همین امروز بعد از شصت سال که از جنگ دوم جهانی می گذرد، جانبازان جنگی احترام مخصوص دارند و در هر کشور روزی مخصوص آنهاست و همه دولت ها مثل دسته گل از کهنه سربازهای کشورشان و معلولین شان نگهداری می کنند و آنها را روی چشم شان می گذارند. ولی من نمی فهمم چرا ما داریم نام و حیثیت این آدم های خوب را به لجن می کشیم؟ بسیج شده است، نیرویی که با آن تقلب انتخاباتی می کنند. جانبازان می شوند کسانی که به اسم آنها تجارت خارجی می کنند و بسیج دانشجویی تبدیل می شود به آدمهای سرکوبگری که آدم می فروشند و دیگران را لو می دهند. اصلا معنی ندارد کسی که اسمش یعنی فداکار، به هیچ قیمتی آدم بفروشد. دیروز سایت بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر را دیدم، رسما عکس و مشخصات دانشجویانی که به احمدی نژاد در دانشگاه اعتراض کرده بودند، منتشر کرده بود و به انجام عملی که در ایران به زبان فارسی به آن آدم فروشی می گویند مشغول بود. زشت است، حداقل اسم بسیج روی خودتان نگذارید و آبروی آن بزرگان را نبرید. آنها آدم فروش نبودند.

سید ابراهیم نبوی
چهارشنبه ۶ دی ۱۳۸۵
روزنامه اینترنی روز

——————————————————————–

براحتی توهین میکنند. براحتی همه را عامل بیگانه می خوانند. براحتی دانشجوی دکترای مملکت را لمپن و اخراج شده به دلیل مشروطی می نامند. اینها نام خود را چه می گذارند؟ چرا نامهای مقدس را اینطوری تخریب می کنند؟ با افتخار می گویم که بسیجی در بین نزدیکانمان کم نداشته ایم! اما آنها واقعاً بسیجی بودند، با جان و دل برای حفظ مملکتشان جنگیدند و تلاش کردند …

بخشی از خبر را بخوانید:

« … روز یکشنبه نخست وزیر اتیوپی اعلام کرده که کشور وی با اتحادیه محاکم اسلامی سومالی در جنگ است و سازمان صلیب سرخ بین الملل از تمامی طرف های درگیر خواسته است تا امنیت غیرنظامیان را در نظر داشته باشند … »

سازمان صلیب سرخ فقط توانسته درخواست کند امنیت غیرنظامیان را در نظر داشته باشند! غیرنظامیانی که هر روز در گوشه گوشه ی جهان، طعم مرگ را می چشند …

اکثر تحولات جهانی اتفاق افتاده در دوران کوتاه زندگیم که خوب در خاطرم مانده است جنگ است و جنگ است و مرگ: جنگ ۸ ساله ی ایران و عراق، جنگ خلیج فارس، جنگ شبه جزیره بالکان، درگیری های همیشگی اسرائیل با بخشهایی از فلسطین و لبنان، جنگها و شورش های متعدد در کنگو و سومالی و اتیوپی و اریتره و سودان و لیبریا و اکثر کشورهای آفریقایی، حمله آمریکا به افغانستان و عراق و سومالی، درگیری های چچن و داغستان با روسیه، حمله اسرائیل به لبنان و …

جنگهایی که متأسفانه همیشه یک طرف یا بعضاً هر دو طرف آن مسلمانان بوده اند! و غیرنظامیانی که هر روز کشته یا زخمی و آواره می شوند …

و عدالت الهی که روز به روز بیشتر در نظرم زیر سؤال می رود …