چیزهایی که اصلاً مهم نیستند:

۱- مهم نیست که شما خود را یک سوسیالیست بدانید یا واقعاً سوسیالیست باشید

۲- مهم نیست که هم عقیده های شما در ایران، به فجیع ترین وضع سرکوب می شوند

۳- مهم نیست که شما چند سال بعد از انقلابتان، در یک انتخابات دمکراتیک، حکومتتان را به یک زن مخالف دولتتان بسپارید

۴- مهم نیست که بعد از بیرون رفتن از قدرت، تلاش کرده باشید و در یک انتخابات دمکراتیک، دوباره به ریاست جمهوری کشورتان رسیده باشید

۵- مهم نیست که پس از انتخاب مجددتان، اعلام کرده باشید که سیاست های گذشته، در سیاست های آینده ی شما دیگر وجود نخواهند داشت

۶- مهم نیست که شما به دنبال بهبود روابطتان با مهمترین دولت ضد سوسیالیسم و ضد کمونیسم، شیطان بزرگ، استکبار جهانی، لابی صهیونیستی، جنایتکار، دشمن همه ی دنیا و خصوصاً دشمن «ملّت» ایران، باشید

۷- مهم نیست که همراهانتان، مویشان تا فرق سر بیرون باشد. حکومت ایران فقط بلد است چطور ساعت های خوش بعد از ظهر یا اول صبح مردم خودش را خراب کند

کارهایی که شما باید انجام بدهید:

۱- بعد از انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور، صبح تا شب داد و بیداد کنید که انقلاب ما، درست چند ماه بعد از انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسیده است

۲- صبح تا شب در بوق و کرنا کنید که شما رهبر انقلابی های ساندینیست های کشورتان بوده اید و هستید

۳- در تمامی سخنرانی هایتان، همراه با وعده و وعید در مورد رفع مشکلات اقتصادی و یک چیزی در مایه های «آوردن نفت سر سفره های مردم»، عوامفریبی کنید

۴- وقتی رئیس جمهور ایران به کشورتان آمد، او را به مناطق فقیرنشین کشورتان ببرید تا دلش کلی به حالتان بسوزد

۵- وقتی رئیس جمهور ایران به کشورتان آمد، همینطور با او، در حالی که مشتهای گره کرده هر دوتان بالاست، عکس یادگاری بیندازید. البته هر کدام از وابستگان دولت ایران را گیر آوردید، هر جا که بود، مشت تان را بالا بیاورید طوری که انگار دارید می گویید «مرگ بر آمریکا» تا همه از شما عکس بگیرند!

۶- وقتی به ایران آمدید چفیه به گردن بیندازید و دیدار مسئولین نظام بروید

۷- وقتی به ایران آمدید، با همان چفیه، در همایشی که بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به افتخار شما و ملت مبارزتان!!! و با نام «جبهه ی مقاومت جهانی»! و برای رسیدن به یک جبهه ی مشترک برپایی عدالت جهانی [و نه عدالت داخلی خودتان و خودشان] ترتیب داده شرکت کنید [+] و احتمالاً کلی شعار در مایه های «مرگ بر آمریکا»، «آمریکا در چه فکریه، لاتین پر از بسیجیه» و مواردی از این قبیل بدهید [بعضی از شعارها به دلیل احتمال ایجاد مشکلات بعدی نوشته نشدند!] در ضمن ذکر این نکته ضروریست که اصلاً مهم نیست که بسیج دانشجویی دانشگاه تهران، بر ضرورت انقلاب فرهنگی دوم در ایران و پاکسازی دانشگاه ها از همفکران شما، به شدت تأکید دارد

۸- به عکسهایی که حاضرین در سالن بالا گرفته اند، خیلی توجه نکنید. مهم نیست صاحب یکی از این عکسها، یکی از مؤسسان «نهضت آزادی» باشد! حزبی که در ایران غیرقانونی شناخته شده است!

نکته: در عکسها، عکس «چه گوارا»، چریک مبارز و آزادیخواه بزرگ آمریکای لاتین در دست عزیزان بسیجی دیده می شود! توجه داشته باشید که اگر یکی از منتقدان حال حاضر دولت و حکومت، در یک تجمع عکس «چه» را بالای سر ببرد یا روی لباسش عکس «چه» باشد، محارب، جاسوس کمونیست، دشمن اسلام و مسلمین، برانداز، مفسد فی الارض، مخل امنیت ملی، دانشجوی پولی ۷ ترم مشروطی!!! و … تشخیص داده می شود و در اولین فرصت در دانشگاه تعلیق میشود یا در خیابان دستگیر می شود و ۶۰-۷۰ روز بعد، با قرار وثیقه ی ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد می شود!