۱- آلبوم جاده ابریشم کلهر و اون چینیه ژائو ژیپنگ، و اقعاً محشره … الآن حدود ۱ ماه میشه که صبح تا شب همین آلبوم رو گوش میدم … اگه نشنیدین پیشنهاد میکنم حتماً بخریدش و گوش کنین

۲- به نظر میرسه باز هم طبق معمول همه بازی خوردیم، همین مایی که فکر میکنیم علامه دهر شدیم، به همین سادگی بازی می خوریم! بازی خوردنها همچنان ادامه دارند، این بار نوبت گنجی بود که با استفاده از اون، حدود ۶ سال همه بازی بخوریم …

۳- تحلیل رفتارهای این یه موجود واقعاً واسم سخت شده … هر چی بیشتر فکر میکنم بیشتر می پیچم …
۴- خدا کنه سال دیگه همین موقعها …

۵- بیش از ۵۰ روز یا شاید حدود ۳۵-۴۰ روز …

اینطور که من دیدم توی این چند ساله، حج رفتن و زیارت خونه خدا، حتی اگه هیچ تاثیری هم نداشته باشه روی افراد – که تا اونجایی که من یادمه، به هیچ وجه نداشته و نداره -، حداقل خونواده های زیادی رو آشتی داده!

کمتر از ۵ دقیقه پیش، توی اخبار ورزشی شبکه خبر در مورد ماکِله له بازیکن تیم ملی فرانسه گفت که متولد شهر کینشاسا در جمهوری کنگو هست! یکی نیست به اون احمقی که داره خبر رو می نویسه بگه که حداقل یه نگاهی به جمهوری کنگو و پایتختش بندازه بد نیست! کینشاسا پایتخت زئیره …

نمیدونم این جور حرفها، فقط مال ما ایرانیاس؟ یا مال همه ملل عقب موندس؟ یا شاید هم مال همه ی کسانی که بیکارند و علاف!

از صبح تا شب کنار همدیگه و ظاهراً به خوبی و خوشی داریم زندگی می کنیم. به محض اینکه کوچکترین اتفاقی افتاد و یه مسئله ای پیش اومد و یه اختلاف کوچیک به وجود اومد یا نمایان شد، به شدت رومون به همدیگه باز میشه و هر چی دلمون میخواد میگیم. در این مورد خاص، خود من چند اشتباه کردم که مهمترینش رو فکر کنم بچه های گروپ ورودی های ۸۲ دانشکده مون توی یاهو، یادشونه و تا جایی که یادمه آخرین باری بود که همچین اشتباهی کردم. تازه بعد از اونهمه چرت و پرتی که نثار هم میکنیم، منتظریم در اولین فرصت بشینیم و به قول معروف پته ی طرف رو بریزیم رو آب و تمام اسرار زندگی یارو رو بریزیم وسط: اینا اصلاً ۱۲ امام رو هم قبول ندارن، اینا ۶ امامی هستن، شیخی هستن، اینا اصلاً نماز نمی خونن، اینا اصلاً نمیدونن خدا و پیغمبر یعنی چی! اینا … ما که اسماً ۱۲ امامی هستیم و مثلاً خیلی مسلمونیم، چه گلی به سر جامعه مون داریم می زنیم که اینا نتونن بزنن؟ اصلاً خود ما که اینهمه ادعا داریم، به کدوم یکی از حرفهای همون ۱۲ امام عمل کردیم؟ غیبت، دروغ، تهمت، ریا، هزار کوفت و زهر مار دیگه …
از این فکرها و حرفها واقعاً خسته شدم. اینقدر ذهنم از این چیزها پُره و اینقدر آشفته اس، که بعد از مدتها، دوباره وسط حرف زدن کلمات و جملات یادم میرن، نمی تونم جمله ام رو درست تموم کنم، نمی تونم تمرکز کنم روی یه مسئله و بهش فکر کنم، دائم شبها کابوس می بینم، دائم توی خواب جیغ و داد می کنم، دائم احساس خستگی و بی حوصلگی می کنم، دائم مغزم میره به حالت استند بای، دائم …

از این دست حرفها زیاده، خیلی زیاد، نمی دونم چرا هر وقت با بعضیا درد دل میکردم و میکنم یا وقتی میام و اینجا می نویسم، کلی آروم میشم …

۹ روز …