هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد …. سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد
پارسال علی شریف روز عروسیمون برامون فال حافظ گرفته بود و نتیجه بیت بالا بود که بسی به دل نشست…. گرچه به فال و این چیزها اعتقادی ندارم، اما درست اومد انگار و هر چی میگذره هم بیشتر حس میکنم وصف حال روزهای ماست و امیدوارم بماند!
پ.ن: عکس بالا هم حس خوب این بیت رو داره…
۱۶ مرداد ۱۳۸۸، خاطره انگیز ترین روز زندگی من بود و هست. روز شروع زندگی مستقل، کنار کسی که هر روزی که میگذره، عشق و علاقه ام بهش بیشتر میشه و از انتخابی که کرده ام، مطمئن تر و خوشحال تر میشم.
پارسال برعکس همه ی دامادهایی بودم که در روزهای منتهی به ازدواجشون و خصوصا روز اصلی مراسم، استرس دارند و خسته هستند. خوشحال و سرحال بودم و بی استرس. خوشحال تر هم شدم وقتی همه ی برنامه ریزی هامون خوب نتیجه داد و همه چیز به موقع انجام شد.
به همه گفته بودیم برای مراسم صوری که توی اتاق عقد قراره برگزار بشه، ساعت ۵ بیان تالار. خودمون ساعت ۴ رسیدیم اونجا. اتاق عقد هنوز کاملا آماده نشده بود. رفتم پیش مسئول تالار و اعتراض کردم. گفت بابا شما خیلی عجیبین! عروس و دامادهایی که قراره ساعت ۵ بیان، ساعت ۷ میرسن، شما یه ساعت هم زودتر اومدین؟
۱- فساد اقتصادی صرفا ارتشاء و اختلاس و دستبرد به خزانه ی ملی نیست. هر گونه خرج ثروت کلان ملی بدون اطلاع و رضایت ملت، فساد است زیرا صلاح نیست
۲- شهروند کسی است که منافع خود را همبسته منافع و مصالح شهر می داند، پس روزنامه می خواند، اخبار گوش می کند، به جهان فراتر از خانه ی خود التفات جدی دارد، مطالعه و بحث می کند، در مجامع علمی و سیاسی شرکت می کند، نسبت به جهان پیرامون خود حساس است، وجدان کاری و جمعی دارد، آینده ی کشورش برایش اهمیت دارد، و بیان عقیده و اعتراض را حتی پیش از قانونی شدن، حق خود می داند. دموکراسی خواست پافشارانه ی هر شهروندی است که که شهروندی او درخواست مشارکت همه ی شهروندان در اداره ی شهر است. دموکراسی خواهی برای چنین شهروندانی، طلبی ناگزیر است.
۳- دموکراسی بر حقانیت اراده ی مردم در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی خود مبتنی است و جز استبداد، بدیلی ندارد. نفرین کردن این شیوه ی حکمرانی، با این دستاویز که تحفه ی اجنبی است، در صدر مشروطه، زبان کسانی بود که بلا استثناء از استبداد شاه پشتیبانی می کردند. مشروطه طلبان دریافته بودند که دموکراسی از هر کجا که آمده باشد، به شرط تحقق یافتن، سعادت ملت را در پی دارد. وقتی که شرق، خود نتوانسته باشد چنین ره آوردی داشته باشد، جز وام گیری آن از جای دیگر چه می تواند کند جز درماندگی در قیادت خودکامگان.
۴- جهان مدرن شده است و جنگ با آن نیز، باید با رسانه و سلاح مدرن باشد.
————————————————————–
بخشهایی از مقاله ی «دموکراسی برای دموکراسی»، سیاوش جمادی، مهرنامه، شماره ی ۴، مرداد ۱۳۸۹