بعد از باخت پرسپولیس مقابل تیم سپاهان در فینال مسابقات جام حذفی باشگاه های ایران، مسئولین باشگاه پرسپولیس قضیه ای رو علم کردند در مورد عماد رضا بازیکن عراقی سپاهان، که توی بازی با پرسپولیس هم بازی کرد و اگه اشتباه نکنم پنالتی پیروزی سپاهان رو هم خودش زد، مبنی بر اینکه عماد رضا قراردادش توی فدراسیون ثبت نشده و کلی جنجال سر این قضیه به پا شد! از عماد رضا انگشت نگاری شد که بفهمند اون کسی که ساعت ۱۲ شب قراردادش ثبت شده، خود عماد رضا بوده یا یه نفر دیگه! نهایتاً هم رأی فدراسیون به نفع سپاهان صادر شد و سپاهان قهرمان جام حذفی موند! بعد از این قضیه کلاً سر و صداها خوابید! در واقع آبها از آسیاب افتاد! مسئولین باشگاه پرسپولیس، مدتی حدود یک ماه، هواداران و مردم رو سر کار گذاشتند و شلوغ کردند و همه جا رو بهم ریختند، فقط و فقط برای منحرف کردن افکار عمومی از توجه به بازی افتضاح پرسپولیس و البته مدیریت ضعیف و افتضاح تر باشگاه فرهنگی!!! ورزشی پرسپولیس. طبق معمول مردم غرق در جوّ حاصل از شانتاژ خبری شدند و اصل موضوع فراموش شد …

البته این نمونه کوچک این سیاست مدیران مملکت ما بود! وقتی یه باشگاه فرهنگی ورزشی، برای فرار از پاسخگویی به افکار عمومی اینجوری رفتار می کنه، دیگه چه انتظاری باید داشت از مدیران ارشد و رده بالای دولتی؟ وقتی گرانی پیش میاد، همه چیز رو به اونور آبها ربط می دهند، وقتی یه کسی یه جایی حرفی میزنه و خبرگزاری ها هم مستقیم انتقالش میدهند روی سایتهاشون و دو روز بعد همه چیز تکذیب میشه، وقتی یه کسی کلی قول میده و شعار تبلیغاتی میسازه و رأی میاره و بعد از مدتی، میاد میگه اون حرفها اصلاً حرفهای من نبود!

حتی توی آمریکا، برای اینکه افکار عمومی نسبت به افتضاح های ناشی از مدیریت ضعیف دولت جمهوری خواه منحرف بشه، یهو می بینیم که برجهای تجارت جهانی هدف قرار می گیرند و جنگ با تروریسم پیش میاد و هر روز یه کشور جدید مورد عنایت قرار می گیره و …

سیاست مدیریت ضعیف (خصوصاً در کشور ما که هیچ کس به هیچ کجا پاسخگو نیست): شانتاژ خبری، انحراف افکار عمومی، پاک کردن صورت مسئله! و در یک کلام : ماست مالیزاسیون!