بالاخره این یلدا بازی گریبان من رو هم گرفت! پژمان و علی عزیز، من رو هم به بازی دعوت کردند. بازی از این قراره:

کسی شروع می کنه و ۵ نکته از چیزهایی که احتمالا خوانندگان وبلاگش در مورد شخصیت او نمی دونند می نویسه و در آخرش هم ۵ نفر را معرفی می کنه. اون ۵ نفر هم به همین ترتیب ۵ نکته از چیزهایی که کمتر کسی در مورد شخصیت اون ها می دونه را می نویسند و هر کدوم ۵ نفر دیگه را معرفی می کنند و همین جوری ادامه پیدا می کنه.

خوب اینم ۵ نکته ی من: (ناگفته نماند که به احتمال زیاد این ۵ نکته رو یه نفر قبل از این می دونست!)

۱- در مورد تک تک افرادی که می بینم و باهاشون ارتباط برقرار می کنم – نه ارتباط در حد صحبت توی تاکسی، مثلاً ارتباطاتی که توی دانشگاه با بچه ها دارم، یه فایل توی مغزم براشون باز می کنم و از اولین تا آخرین حرکتشون رو توش ثبت می کنم. حجم فایلها هم روز به روز بیشتر میشند و البته بارها و بارها در طول یکی دو ماه به فایلهای هر نفر یه سری میزنم و نتایج بدست اومده رو تو یه فایل دیگه می نویسم

۲- موارد بالا با شدت خیلی بیشتر در مورد خودم انجام میشه. برای مثال، من هنوز بابت یه کار ساده ای که ۷ سالگیم کردم هنوز دارم خودم رو سرزنش می کنم. مورد اینجوری زیاده …

۳- همیشه از قدرت داشتن زیاد در حد خودم خوشم اومده اما از حفظش به هر قیمتی نه!

۴- یه جورایی فضولم! دست خودمم نیست ها! مثلاً وقتی دو نفر دارند با هم حرف میزنند و من کار دیگه ای دارم انجام میدم، ناخواسته!!! و در حالیکه دارم کارم رو به خوبی انجام میدم، گوشم به سمت صحبتهای اون دو نفر جلب میشه و یه موقعها هم نظر میدم در مورد حرفهاشون (D:)

۵- در شرایط عادی کار فرهنگی و سیاسی و صنفی رو شدیداً به درس خوندن ترجیح میدم، اما خوشبختانه در حال حاضر شرایطم عادی نیست و بخاطر همین هم بعد از ۷ ترم، تازه شروع کردم به درس خوندن

من این دوستان رو به یلدا بازی دعوت میکنم:

(آداماس و بیژن و مجید رو که پژمان دعوت کرده، پس من بقیه رو دعوت میکنم)

گاماس – مهدی – علی – حسین – کورش

————————————————-
بعداً نوشت:
هادی و حسین هم من رو به بازی دعوت کرده که ازشون ممنونم