بحران در بحران

زمان خاتمی گفته میشد که مخالفان دولت و اصلاحات، هر ۹ روز یکبار بحرانی برای دولت اصلاح طلب می سازند و در کار آن سنگ اندازی میکنند. اما این روزها شاهدیم که دولت نهم، خود کمر همت به بحران سازی برای خود و تخریب بیش از پیش خود بسته است.

وقتی گوش دولت حاکم، به هیچ تذکری بدهکار نیست! وقتی کارشناسان انرژی بر سر خود میزدند که آهای آقایان هیئت دولت، جلو نکشیدن ساعت در روز اول سال، باعث اتلاف وحشتناک انرژی برق میشود، همه ی اعضای دولت و اطرافیانشان در همه ی مسائل کارشناس شده بودند! مجلسیان تذکر دادند، نامه نگاری کردند، کار کارشناسی کردند، اما دولت بر سر موضع خود ایستاد! نتیجه اینکه، مصرف برق بشدت بالا رفت، یعنی نیروگاه های گازی تولید برق کشور باید حجم زیادی از گاز تولیدی پالایشگاه ها را، بجای ذخیره کردن برای مواقع ضروری مانند پاییز و زمستان امسال، برای تولید برق به مصرف رساندند.

از طرفی، در میدان گازی مشترک ایران و قطر، یعنی پارس جنوبی، تجهیزات مستعمل و از رده خارج ایران، توانایی استخراج مناسب گاز را ندارد. طبق قانون استخراج از میدانهای مشترک گازی، محدودیتی برای استخراج وجود ندارد. پس قطر با کمک آمریکا و سایر کشورها، شدیداً مشغول استخراج گاز از این میدان بزرگ گازی میشود.

اما در ایران: رئیس جمهور محترم، مشغول دادن شعار درباره ی افشای اسامی مفسدین اقتصادی است. وزارت اقتصاد و دارایی، دارد بورس را به خاک سیاه می نشاند. همان مقدار گازی را هم که ذخیره داشتیم، داریم به ترکیه می فروشیم. رئیس جمهور در سفرهای دور ایران در ۴ سال خود، در جلسات دو ساعته ی خود با هیئت دولتش، مشغول تصویب صدها مصوبه (!!!) و دو یا سه برابر کردن بودجه ی جاری استانها و شهرستانهاست. بودجه ای که مجلس و دولت، هنوز کوچکترین بحثی برای تصویب آن نکرده اند. دانشگاه ها شلوغند، همه هم به اینهمه فشار بر جوّ دانشگاه معترضند. قیمت زمین و مسکن دارد روز به روز بالاتر میرود. وزیر مسکن، بالا رفتن قیمت زمین و مسکن را به بالا رفتن قیمت آهن ربط می دهد. در حالیکه با یک حساب سرانگشتی می توان فهمید که وامهای مسکن صندوق مهر رضا و مؤسسات دیگری که دولت نهم به سرعت آنها را راه اندازی کرد و گسترش داد، سهام عدالت و همچنین نبود امنیت اقتصادی در کشور به دلیل تصمیمات بی حساب و کتاب دولت و خارج شدن سرمایه های کلان از حسابهای بانکی و تزریق مستقیم آنها به بازار معاملات، حجم نقدینگی در گردش سیستم پولی را بالا برده و این مسئله باعث بالا رفتن قیمت همه چیز شده، از آهن و مسکن و زمین گرفته تا میوه و گوشت و … آخر سر هم بالا رفتن قیمت میوه و مایحتاج خوراکی مردم، به آن ور آبها ربط داده می شود و توطئه ی دشمنان قسم خورده ی ایران نام می گیرد. رئیس جمهور همچنان مشغول دیدن امثال هاله ی نور است و سخنگوی دولت مشغول تکذیب آن! هنوز هم انرژی هسته ای حق مسلم ماست. اما نان و گوشت و میوه و سرپناهی به عنوان مسکن و مایحتاج روزانه ی مردم حق مسلم هیچ کس نیست! در ایران همه چیز به خوبی و خوشی پیش میرود …

فصل سرما زودتر از آنچه فکرش را می کردیم فرا میرسد. مصرف گاز در کشور شدیداً بالا میرود. روزها یکی پس از دیگری میگذرند و حجم ذخایر گازی پالایش شده و قابل استفاده در کشور روز به روز افت میکند. دولت بجای اندیشیدن چاره ای برای این مسئله، مشغول تدوین سیاستهایی برای قلع و قمع منتقدان خود است. اتحادیه صنف نانوایان، تصویب می کند که قیمت نان باید ۲۵ درصد گران شود. دولت تهدید میکند هر که نان را به قیمتی بالاتر از قبل بفروشد، در نانواییش اش تخته میشود. یکی نیست بگوید، گیرم که نانوایی هم پلمب شد، مردم نانشان را از کجا بخرند؟! اما هنوز هم انرژی هسته ای حق مسلم مردم ایران است و مردم ایران تا آخرین نفس پای این حق خود ایستاده اند.

انتخابات خبرگان رهبری و شوراها برگزار می شود. طرفداران دولت – رایحه ی خوش خدمت یا همان رایحه ی خوش خدمت ها – شکست سنگینی می خورد. اما دولت هنوز از خواب بیدار نشده است.

شورای امنیت سازمان ملل – که فلسفه ی وجودی آن و مصوباتش، برای من بیشتر به شوخی می ماند تا واقعیت اما بهر حال مصوباتش ضمانت اجرایی هم دارد، در حرکتی که انتظارش میرفت، مرحله ی اول تحریم ایران را آغاز می کند. قطعنامه ۱۷۳۷ علیه ایران تصویب میشود. چین و روسیه که دولت نهم از زمان روی کار آمدنش، پشت پرده ی مذاکرات برای حمایت از حق مسلم مردم ایران، امتیازات بزرگی در حد گلستان چای (!!!) به آنها داده، به راحتی آب خوردن به قطعنامه علیه ایران رای مثبت میدهند. حالا همه از ضرورت استفاده دولت نهم و نمایندگان مذاکره کننده اش از تجربیات دولت اصلاحات و نمایندگان مذاکره کننده اش سخن می گویند.

گفته می شود تمام بودجه ی مصوب سال ۱۳۸۵ دولت، تا پایان پاییز ۱۳۸۵ تمام شده است. تراز صندوق ذخیره ی ارزی هم به شکلی باور نکردنی منفی شده است. دولت مشغول فروش اوراق مشارکت می شود تا شاید این آخر سالی، پولی فراهم کند که حداقل عیدی های ۲۰۰ هزار تومانی امسال کارمندان دولت را کم کم جفت و جور کند.

سرما بیداد میکند. شرکت گاز استان کردستان برای جلوگیری از قطع گاز منازل، گاز کارخانجات و ادارات را قطع میکند. در اکثر استانها همین اتفاق دارد می افتد، یکی پس از دیگری. آن موقع که گفته میشد مصرف برق بالا میرود، هیچ کس توجه نکرد. بجای ذخیره کردن، گاز را با سرعت هر چه تمام تر برای تولید برق مصرف کردیم. حالا گاز برای گرم کردن منازل که نداریم هیچ، برای تولید برق هم گاز کم داریم. گاز ترکیه را هم می خواهیم ندهیم! خوب ترکیه شکایت خواهد کرد و از ما غرامت سنگینی خواهد گرفت. همه چیز به خوبی پیش میرود … به قول یکی از نزدیکان: خودمان تحریم را قبل از همه شروع کردیم!

و دولت نهم بجای بیدار شدن از خواب، طرحی فراهم کرده که طی آن می خواهند همه وبلاگ نویسان را شناسایی کنند تا در صورت لزوم با آنها برخورد کنند.

همه چیز به پیش میرود. به کدام سمت مشخص نیست …

2 دیدگاه در “بحران در بحران

  1. کجای کاری! برنامه ریزی این بوده که انرژی زیاد مصرف کنیم و وقتی کمبود انرژی پیدا کردیم بدونیم که انرژی هسته ای چقدر خوبه! انقدر خوبه که اگه جنگ شد حاضر بشیم براش بمیریم..!!
    اینی هم که میبینی به حرفای کارشناس ها گوش نمیدن به خاطر اینه که رییس جمهور هم همین صدا و سیما رو تماشا میکنه!!!! فکر میکنی خود رییس جمهور چیزی از پلی تکنیک شنیده؟!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.