به سوی بی نهایت (۲)

این عکس رو فقط به خاطر این نظر پرده نشین عزیز گذاشتم:

پا برهنه هم میشه به بی نهایت رفت!

این یکی دو تا امتحان لعنتی رو هم بدم، سبک میشه بقیه ی امتحاناتم و میتونم به همه ی دوستان سر بزنم و البته بنا به پیشنهاد پرده نشین، در مورد اصلاحات و پوپولیسم و … هم خواهم نوشت، البته با اجازه ی همسفر گرامی!:دی
امیدوارم خوب تموم شه این امتحانات!

4 دیدگاه در “به سوی بی نهایت (۲)

  1. یا علی!!! چقدر بزرگه پاهات؟؟!! برو یه عمل زیبایی انجام بده!
    در ضمن من هم مثل پژمان برآمده می بینم!!
    تازه من به یه کشف جالب رسیدم! از اونجایی که تو عکس قبل داشتید می رفتید به سوی بی نهایت، پس تو این عکس دارید برمی گردید. اما نتیجه مهم اینکه: اون دو جفت دمپایی که تو بی نهایت دیدم، برا شما بود!! :دی

  2. نمیدونم چرا به جای اینکه تو رفته باشه جا پاها حس میکنم بر آمده هستند! اینم از باگهای مغز من!

  3. ببینم حمید
    تو در جریان رفتن به بینهایت پاهات بزرگ شد یا کوچیک؟؟
    آخه رد پای دو نفر اونجاس.
    تازه به نظرم هیچکدوم جای پای تو نباشه، یکیش که بچست و …
    اون یکی هم به نظر شبیه جای پای یه آدمه :دی
    پیشنهاد: همون با دمپایی برو بینهایت، کمتر آبرو ریزی میکنی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.