در سال، ۵ تا عدد برای ما پیش میاد که مهمه و هر سال هم یکی بهشون اضافه میشه!
از اول سال، این چهارمین عدده و امسال هم شده ۴!
۴ سال از حرفهایی که با هم زدیم میگذره، از شروع «ما». چهار سالی که برای من پر بوده از انرژی و روحیه و انگیزه و شادی و کلی چیزای خوب دیگه. ۴ سالی که اگر شروع نمیشد، خیلی از چیزهایی که امروز دارم و بهشون رسیده ام رو نداشتم و بهشون نرسیده بودم و فشار زیاد این روزهای زندگی رو نمیتونستم تحمل کنم.
همراه عزیز زندگیم، بخاطر همه ی چیزهای خوبی که توی این ۴ سال بهم دادی ازت ممنونم.
پانوشت:
کلا بلد نیستم مثل دیگران خوب بنویسم و کلمات عشقولانه از خودم دَر کنم. تلاشم رو کردم که یادی از این ۴ سال کرده باشم
مبارکه برادر 🙂
حمید: ممنون برادر
ایشالا ۴۰ ساله بشه دست‌کم، آن هم در حال و هوایی به‌تر، شادتر و سبزتر از حال و هوای حال.
حمید: ممنون. با آخر جملت خیلی خیلی موافقم
یک ایده ی مهندسی هست که میگه زیبایی در سادگی است… و به نظرم ساده نوشتن بیشتر به دل خانمتون میشینه…بهرحال سالگرد ۴ امین تون مبارک…
حمید: خودم هم دقیقاً همین حس رو دارم همیشه نسبت به نوشته های دیگران. ممنون
عشقتان پایدار.قدر خودتون و عشقتون رو بدونید توو این روزگار قحطی:)
حمید: از ایمیلتون معلومه که پلی تکنیکی هستید، اما نمیشناسمتون. اما بهر حال ممنون
حمید جون تو وجودت عشقه، دیگه لازم نیس کلمات عشقولانه در وکنی! حتی یه عنصر حمیدیم هم آزاد کنی معنای عشق رو می ده:دی
حمید: مخلصیم دکتر جون. مورد آخر رو دیگه شرمندم. از ما گذشت:D
به این میگن مرد! مردهای الان که همه سوسول شدن هی کلمات عشقولانه از خودشون در میکنن! 😀
حمید: والّا! با این نوناشون