بر گیسوی ات ای جان، کمتر زن شانه … چون در چین و شکن اش دارد، دل من کاشانه
بگشا ز موی ات، گره ای چند اِی مه … تا بگشایی گره ای شاید، ز دل دیوانه
دل در موی ات، دارد خانه … مجروح گردد، چو زنی هر دم شانه
بر گیسوی ات ای جان، کمتر زن شانه … چون در چین و شکن اش دارد، دل من کاشانه
بگشا ز موی ات، گره ای چند اِی مه … تا بگشایی گره ای شاید، ز دل دیوانه
دل در موی ات، دارد خانه … مجروح گردد، چو زنی هر دم شانه