یه شب مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو میبره کوچه به کوچه
باغ انگوری، باغ آلوچه
دره به دره، صحرا به صحرا
اونجا که شبا، پشت بیشه ها
یه پری میاد، ترسون و لرزون
پاشو میذاره، تو آب چشمه
شونه میکنه موی پریشون …
——————-
بعد از حدود ۱۵ روز ننوشتن، دلم نیومد برای ۹ شهریور، سالمرگ «فرهاد مهراد»، چیزی ننویسم. خواننده، نوازنده و آهنگسازی که توی این کشور خیلی بهش ظلم شده. این روزها، توی رادیو و تلویزیون آهنگهای این مرد تنها رو خیلی پخش میکنند! یه کار بسیار کثیف …
سه سال پیش بود که اولین بار، درست و حسابی، آهنگهاش رو گوش دادم و بعد از یه مدت کوتاه، به خودم اومدم و دیدم که شبانه روز دارم به صدا و آهنگهای فرهاد گوش میدم! تازگیها هم خیلی وقت بود آهنگهاش رو گوش نکرده بودم، امروز به بهونه ی سالمرگش، نشستم و آهنگهاش رو از توی آرشیو آهنگهام درآوردم و …
مثل خیلی ها دیگه، عاشق «یه شب مهتاب» شده بودم.
این هم وبسایت رسمی اش: «فرهاد مهراد»
——————-
تا دم سحر، شهیدای شهر
با فانوس خون، جار میکشن
تو خیابونا، سر میدونا
عمو یادگار، مرد کینه دار
مستی یا هشیار، خوابی یا بیدار
مستیم و هشیار، شهیدای شهر
خوابیم و بیدار، شهیدای شهر
آخرش یه شب، ماه میاد بیرون
از سر اون کوه، بالای دره
روی این میدون، رد میشه خندون
یه شب ماه میاد …
——————————
بعدالتحریر: فوتوبلاگ جدیدم رو دارم راه اندازی میکنم. سر بزنید هر موقع وقت کردید: اینم لینکش
می گم حمید خوبه بنویسی، حتما لازم نیست سیاسی بنویسی، فقط بنویس.
فرهاد و جاوید و سیاوش و سراج خواننده های محبوبه منن.
حمید: آخه خیلی مواقع دلم میخواد حرفهایی که توی دلم هست رو هم بنویسم، اون حرفها مربوط به سیاست میشند! اگر اینجا مطلب بنویسم و اون چیزی که دلم میخواد نباشه، یه مقدار عذاب میکشم! اما بهرحال از اون روز به بعد، به همین قضیه دارم فکر میکنم که اگر بنویسم هم بد نیست، بدون نوشته های سیاسی!