چقدر خوب بود که آدم صبح از خواب پا میشد و کارها و حرفهایی که شب قبل کرده بود و زده بود، یادش نبود.
دیشب ذهنم نشتی کرده بود و هر چی توش بود میومد روی زبونم! ترکیبی از هذیون و حرفهای درست. شانس آوردم که کلمات ضایعی نگفتم. جالب بود که بعضی از حرفهایی که زده بودم در مورد دکتر گودرزی (استاد یکی از درس های این ترمم) و پروژه و امتحان و رجیستر و صف و RAID و یه سری فرمول و مشغله های این روزهام بوده. کاش همیشه دچار هذیون بودم و ذهنم تخلیه میشد. آخه داره سنگینی میکنه محتویاتش این روزا …
اتفاقا پریشب معین هم به من میگفت بعضی وقتا تو خواب حرف میزنی درباره اثبات یه سری قضایا! منم اون موقع با خودم گفتم که شانس آوردم چیز ضایعی نگفتم! 😀
حمید: من فک کردم فقط خودم از این مزخرفات میگم. امیدوار شدم 😀
دکتر گودرزی رو که موافقم, خیلی جای صحبت کردن داره , من نمیدونم این امتحان با این مفاهیم حفظی که داده بود چی بود…حالا اون بماند, RAID که مربوط به دکتر اسدی هست و امیدوارم یکشنبه شب زودتر بیاد که این هم تموم بشه… در ضمن شما امیرکبیری ها به خدا حق دارین اگه مشغله هاتون اینهمه زیاده, آخه به نظر میاد امیرکبیر داره فعال ترین سبزها میشه…دست همه ی امیرکبیری ها درد نکنه…
حمید: من البته موافق بودم با این مدل امتحان! چون کد نوشتن سر امتحان به نظر من بدترین نوع امتحان دادنه.
امیدوارم این ترم هم بخیر بگذره