متشکرم آقایان سید محمد طباطبایی و سید عبدالله بهبهانی که به من نشان دادید ۱۰۰ سال پیش روحانیونی بودهاند که علاوه بر درد دین، درد مردم و مملکت هم داشتهاند و حتی سرزمینشان را ترجیح میدادهاند!
متشکرم آقای احمد کسروی که تاریخ مشروطه را نگاشتی تا من امروز بخوانماش و بدانم که آن سالها و این سالها خیلی به هم شبیهاند و در نهایت هم خواست مردم کم و بیش حاکم شده است.
متشکرم آقای محمد علی جمالزاده که کتاب «صحرای محشر» را اینچنین محشر نوشتی تا من خواننده از خواندن تعبیرات جالب و آن همه اصطلاحات و کنایههای عامیانه کیفور شوم.
متشکرم آقای پیمان قاسمخانی که فیلمنامهی «ورود آقایان ممنوع!» را اینچنین طنازانه نوشتی و در این وانفسای لبخند، قهقهه در وجودمان کاشتی.
متشکرم آقای رضا عطاران که لحظه لحظهی بازیات و فیگورهای جذابات در «ورود آقایان ممنوع!»، وجودمان را شاد کرد.
متشکرم آقای رامبد جوان که «ورود آقایان ممنوع!» را ساختی و مردم را تا ساعت ۲ بامداد در سینما به خنده وا داشتی.