وارد دانشگاه که شدم، فکر نمی کردم اینهمه آدم خوب بتونم توش ببینم. توی دوره ی لیسانس، دوستانی پیدا کردم و اطرافیانی داشتم (و البته دارم) که به جرات میتونم بگم از هیچکدومشون دروغ نشنیدم. یا حداقل اونقدر صاف و ساده و پاک بودند که اگه دروغ هم گفته باشند گاهی، نفهمیده ام. حالا توی دوره ی فوق لیسانس هم، هستند کسانی که یاد و خاطرات دوران لیسانس رو برام زنده می کنند، از شدت صاف و سادگی و بی غل و غش بودن.

خیلی برام جالبه که توی این مملکتی که دروغ سر تا پاش رو گرفته و مردم برای ۱۰۰ تومن، حاضرند به راحتی به هم دروغ بگند، اینهمه آدم خوب دور و برم بوده و هست. واقعاً خوشحالم

پانوشت: امروز توی تاکسی، راننده فرکانس رادیو رو عوض کرد و گفت: اونقدر دروغ میگن، واقعا آدم خندش میگیره. گفت یه […]ای داشته میگفته که «کی گفته گوشت کیلویی ۱۶هزار تومنه؟ گوشت تازه ی گوسفندی، کیلویی ۸۷۰۰ تومن. کی گفته گوشت گرونه؟» یه پیرمردی هم توی تاکسی بود، خندید و گفت: آره! اصلاً گوشت مفته! قصابی سر کوچه شون گوشت مفت بهشون میده.