جداً خیلی سخته! وقتی به کسی احتیاج داشته باشی، نیاز داشته باشی که اون شخص کنارت باشه، امّا …
سخت تر از حالت قبل زمانیه که بدونی این احساس در همون لحظات کاملاً مشترک بوده …
سخته! سخته! خیلی سخته …
۲۰ روز …
جداً خیلی سخته! وقتی به کسی احتیاج داشته باشی، نیاز داشته باشی که اون شخص کنارت باشه، امّا …
سخت تر از حالت قبل زمانیه که بدونی این احساس در همون لحظات کاملاً مشترک بوده …
سخته! سخته! خیلی سخته …
۲۰ روز …
دقیقا!!!!!
مارم لینک بده تو بلاگت .
سخت ترینش اینکه بخواهی این حالت را سالیان سال حفظ کنی
این ۲۰ روز یه زندان میشه! نبودن تو برا اون و نبودن اون برا تو! هر دو زندان همدیگه میشین وقتی نیستین.
اونوقته که هر یاد و خاطره ای میشه صدها ضربه تازیانه…
اونوقته که شبها، خواب میشه شکنجه روح و روزها، بیداری میشه شکنجه جسم…
سخته، سخته . ..
به خدا خیلی سخته…
خیلی سخته . . .
و اون ۲۰ روز…
سخت تر از همه اینا اینه که به یکی احتیاج داشته باشی ولی شخص وجود نداشته باشه.. 🙁