امروز ۵ شهریوره و ۱۰ روز از سالگرد ورود آزادگان جنگ به ایران میگذره! دلم نیومد بی تفاوت بگذرم! فقط خواستم یادی از بسیجیا و سلحشورای واقعی بکنم که این روزها خیلی در تنگنا هستند … وقتی یاد آژانس شیشه ای میفتم، وقتی یاد قارچ سمی میفتم، وقتی یاد از کرخه تا راین و صحنه ی گریه ی علی دهکردی موقع دیدن تصاویر تشییع جنازه امام میفتم، وقتی یاد اون روزی میفتم که نصف شب کنار اتوبان رسالت، جانبازی رو دیدم که یه نوشته بزرگ گرفته بود دستش و با نوشتن مردم! جانبازم! تو رو خدا به دادم برسید! دردش رو فریاد میزد … خدا وکیلی نمیشه از جوونمردایی که زندگیمون رو مدیونشون هستیم یاد نکنم …