جمعه فینال جام حذفی باشگاه های ایران بود. جدا از اینکه سر پنالتی ها و نهایتاً باخت پرسپولیس خیلی حرص خوردم، امّا اتفاقات بعد از بازی خیلی بیشتر حرصم رو درآورد!
بعد از بازی، اول پشت بلندگوی ورزشگاه، یک نفر فریاد میزد «یا حسین» و تماشاچی ها پشت سرش تکرار می کردند! داشتم بالا می آوردم. به تمسخر گرفتن مقدسات به هر قیمتی …
بعدش هم، بازیکنان و اعضای تیم سپاهان، پشت سر یکی از بازیکنان دیگه تیم، فکر کنم سید صالحی، جلوی چشم اونهمه تماشاچی و دوربین تلویزیونی و خبرنگار، ایستادند به نماز جماعت شکر! حرکتی که استقلالی ها هم بعد از قهرمانی توی لیگ انجام دادند و مطمئنم که مسئولین استقلال و سپاهان، با این حرکتشون کلی فحش برای خودشون و خانواده های محترم خودشون و بازیکنانشون خریدند. حتی اگه پرسپولیس هم قهرمان میشد و همین حرکات تکرار میشد – که به احتمال خیلی زیاد هم می شد – باز هم فحش بود که نثار مسئولین پرسپولیس میشد و قطعاً من هم یکی از نثار کنندگان فحش می بودم …
بازیکنان بدبخت تیم ها، به خاطر پول و هزار کوفت و زهر مار دیگه، باید عروسک خیمه شب بازی بشند و اجازه بدند مسئولین مغرض بعضی باشگاه ها، با مقدسات مردم بازی کنند …
یه روز بازیکنان تیم ها با چفیه وارد زمین میشند. بازیکنانی که حتی کوچکترین اطلاعاتی در مورد کسانی که چفیه به گردن، جلوی دشمنای این مملکت با جون و دل ایستادند، ندارند و فقط به خاطر چند میلیون پول ناقابل!!، مجبورند دست به هر کار کثیفی بزنند. مجبورند، خرده ای بهشون نیست …
تیم ملی والیبال نوجوانان ایران، نایب قهرمان جهان میشه. وقتی میخوان برن روی سکو، با چفیه میفرستنشون جلوی دوربین و خبرنگار و اونهمه تماشاچی. با این کارها قراره چه چیزی رو ثابت کنیم؟ چرا بعضی نمادهای مقدس رو تخریب میکنیم؟
رضازاده قهرمان جهان میشه، میره روی سکو، عکس رهبری رو بالای سر میبره! با این کار، هم رهبری رو زیر سوال میبره و باعث میشه هر کسی از راه میرسه هر چی دلش میخواد در مورد رهبری بگه، هم خودش رو …
گزارشگر کشتی، امروز صبح با خوشحالی خبر از حذف کشتی گیر رژیم اشغالگر قدس! میده و از اینکه کشتی گیر ما مجبور نیست احتمالاً از حاضر شدن جلوی کشتی گیر اسرائیلی طفره بره. کشتی گیری که چند سال زحمت کشیده و خودش رو به اون رده رسونده و داره برای حضور در المپیک تلاش میکنه، بخاطر چی باید از این حق مسلمش بگذره؟ در عوض محمود عباس، نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین، با جرج بوش دیدار میکنه و بر ادامه مذاکرات تاکید میکنه و البته کوچکترین خبری از این دیدار توی رسانه های خبری ایران داده نمیشه. ما سنگ کی رو به سینه می زنیم؟
حالم از این ورزش هم بهم میخوره …