در راستای تکمیل مطلب قبلی

« حمید جان تحلیلات خیلی خوب بودن ولی چندتا نکته هست که این روزها به نظرم اومده می نویسم. اونم اینه که تقریبا تو خیلی از کشور ها (اگه اشتباه نکنم!) این جوریه. یعنی همینه که هست!
یکی می گفت که باید این اتفاق بیفته تا چند سال بعد همه چی بیاد سر جاش و زندگی جامعه متعادل بشه!!! من هم تعجب کردم. و اما نظر خودم اینه که این کار از لحاظ اقتصاد کلان خیلی خوبه ولی نظام اقتصادی کنونی ما توان کنترل کردن و از بین بردن تبعات این تصمیم رو در حوزه اقتصاد خرد نداره! من می گم اگه این کار بشه خوبه ولی کشور ما الان توانایی اونو نداره که جلوی همه چیش وایسته »

جملاتی که خوندید، نظر مهدی در مورد مطلب قبلی من درباره ی سهمیه بندی بنزین بود. لازم دیدم چند تا نکته رو بگم:

من با اصولی و بهینه کردن مصرف سوخت و خصوصاً بنزین توی کشورمون هیچ مشکلی ندارم و معتقدم باید خیلی زودتر از اینها این کار صورت می گرفت، اما تمام حرف من اینه که توی مملکتی که هنوز وضعیت ناوگان حمل و نقل پایتختش در وضعیت بحرانیه و برای سوار شدن به یه اتوبوس و طی یه مسیر، باید حداقل ۲۰ دقیقه توی بدترین شرایط منتظر بمونی و خوش شانس باشی و بتونی سوار بشی و سر موقع به کارت برسی، در واقع راه حل این بهینه سازی مصرف بنزین سهمیه بندیش نیست، بلکه توسعه و تقویت ناوگان حمل و نقل شهریه تا حداقل روزانه هزاران لیتر بنزین در ترافیک تهران به هدر نره!

از طرفی اگه دقت کرده باشید، این سهمیه بندی برای حذف یارانه ی بنزین هست که سالانه خرج زیادی روی دست دولت میگذاره و نه کمک به کم شدن آلودگی هوا یا اصولی کردن مصرف بنزین! و اگه طبق حرفی که اسپایدرمرد هم توی نظرش نوشته بود، درآمد ماهیانه ی هر ایرانی به حدی برسه که مردم برای پرداخت پول بنزین بدون یارانه که فکر میکنم حدوداً لیتری ۴۰۰ تومان درمیاد، مشکلی نداشته باشند، خوب این خیلی خوبه که یه بار مالی و فکری بزرگ از روی دوش دولت برداشته بشه و مردم هم به خاطر پول بیشتری که پرداخت میکنند، در مصرف سوخت بیشتر مراعات کنند.

مسئله ی دیگه ای که این وسط پیش میاد این هست که دولت محترم با حذف یارانه و کم کردن واردات بنزین، هزینه ای که صرفه جویی میشه [که فکر کنم در حدود سالی حداقل ۴-۵ میلیارد دلار هست] رو قراره صرف چه کاری بکنه؟ اگه قراره از این مبلغ بجای راه اندازی پالایشگاه برای تولید بنزین یا توسعه ی ناوگان حمل و نقل شهری، یک میلیارد دلار به برادران مظلوم عراقی! وام داده بشه، یا در آمریکای جنوبی صندوق ۲ میلیارد دلاری برای حمایت از فعالیت های ضد امپریالیستی راه اندازی بشه، یا ۲۵۰ میلیون دلار به حماس داده بشه تا حقوق عقب افتاده ی کارمندانش رو پرداخت کنه، یا به هر خانواده ی لبنانی هزاران دلار داده بشه تا بعد از جنگ به بازسازی زندگی و خانه هاشون بپردازند، خوب اگه این مبلغ همچنان خرج یارانه ی بنزین بشه بهتر نیست؟

اگه این سهمیه بندی به بهبود و قانونمند و اصولی شدن وضعیت مصرف بنزین کمکی بکنه، چه دلیلی داره کسی با این طرح مشکلی پیدا بکنه؟ اما وقتی با ایجاد بازار سیاه بنزین و افتضاحاتی که توی مطلب قبلیم نوشتم، وضعیت بازار بنزین بیش از قبل افسار گسیخته بشه، چه سود؟

کاملاً با مهدی موافقم که « نظام اقتصادی کنونی ما توان کنترل کردن و از بین بردن تبعات این تصمیم رو در حوزه اقتصاد خرد نداره » و البته معتقدم دولت نهم فقط محض فرافکنی و سرگرم کردن عموم جامعه کارهایی مثل ارائه ی چنین طرح هایی رو داره انجام میده تا کسی فرصت فکر کردن به تحدید بیش از پیش آزادی های فردی و اجتماعی، وضعیت اسفبار بورس و اقتصاد جامعه، قیمت های وحشتناک مایحتاج ساده ی روزانه [برای مثال گوجه فرنگی کیلویی ۱۹۰۰ تومان!]، وضعیت نگران کننده ی سیاست و روابط خارجی، وضع بحرانی فرهنگ و … رو نداشته باشه، وگرنه اگر در یک فضای باز و آرام، امکان بررسی طرح دولت در زمینه ی حذف یارانه ی بنزین توسط کارشناسان مختلف باشه و دولت با قبول اون نظرات کارشناسی و ترتیب اثر دادن به اونها، این طرح رو اصولی و درست پیش ببره، مگه سرمون درد میکنه که ابراز مخالفتی کنیم؟

2 دیدگاه در “در راستای تکمیل مطلب قبلی

  1. یه نماینده گفته: گوجه فرنگی غذای لوکسیه، لزومی نداره مردم از این کالا استفاده کنند. بهتره مردم فعلا گوجه فرنگی نخرن!
    یکی دیگه در مورد خونه هم اینو گفته.
    می دونید مشکل ما ها چیه؟ یه سری نفهم دارن بهمون حکومت می کنن!
    بدون شوخی باید بگم اگه دور دوم هم احمدی نژاد رای بیاره یه شب می رم بهشت زهرا و به همه مردگان ایران زمین به نمایندگی از تمام قبرستان ها ، سلام می رسونم و بعد هر چی سریع تر از این کشور می رم!

    حمید: مشکل دیگه ای هم داریم مهدی جان! بین خودمون هم نفهمی داره موج میزنه! در ضمن من هنوز به این قضیه که احمدی نژاد برای بار دوم هم انتخاب بشه، اصلاً فکر نکردم. بعید هم میدونم این اتفاق بیفته! اما اگه بیفته واقعاً نمی دونم باید چیکار کنم یا قراره چیکار کنم!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.