وای وای! ۲۰ فروردین رئیس جمهور مردمی کشورم و منجی جهان، خبر خوش هسته ای رو از روی انشایی که پسر کوچیکش براش نوشته بود اعلام کرد: «بنده … با افتخار … اعلام میکنم … که ایران … به چرخه ی … تولید ِ… صنعتی ِ… سوخت هسته ای … دست پیدا کرده است»
من از خوشحالی این خبر خوش، در جیبم یک عروسی برپا شده [*] که نگو و نپرس! حتی ممکنه کار به جایی برسه که اگه شما دستتون رو توی جیب من بکنید، عروس محترمه ی موجود در جیبم چشماش کور بشه! یا شاید هم در عروسی چاقو کشی بشه و جیب من پاره بشه! وای وای
دیگه میتونم با افتخار سرم رو بالا بگیرم و به همه ی مردم جهان فخر بفروشم! چون کشور من در بین کشورهای پیشرفته ی با فناوری تولید صنعتی سوخت هسته ای قرار گرفته! چون انرژی هسته ای حلّال همه ی مشکلاته! چون توی این مملکت دیگه هیچ مشکلی وجود نداره، انرژی هسته ای همه چیز رو گل و بلبل کرده و تنها مشکل مملکت من این بود که انرژی هسته ای نداشتیم:
دیگه توی کشور من، زندانی سیاسی وجود نداره، چون انرژی هسته ای داریم!
دیگه توی کشور من، دانشجو رو به جرم فعالیت سیاسی – اجتماعی، توبیخ و اخراج و زندانی نمی کنند، چون انرژی هسته ای داریم!
دیگه توی کشور من، معلّم به جای حضور سر کلاس، بخاطر خواسته های صنفی اش در زندان حضور نداره، چون انرژی هسته ای داریم!
دیگه توی کشور من، کارگر بخاطر اعتراض به کمبود دستمزد و مشکلات معیشتی و قوانین تبعیض آمیز، زندانی نمیشه، چون انرژی هسته ای داریم!
دیگه توی کشور من، قوانین و مقرراتی وجود نداره که حقوق زنان رو پایمال بکنه، چون انرژی هسته ای داریم!
دیگه توی کشور من، همه آزادی بیان دارند و هیچ سایت، وبلاگ یا روزنامه ای بخاطر انتقاد و مخالفت با دولت و شخصیتهای مملکتی، فیلتر یا تعطیل نمیشه، چون انرژی هسته ای داریم!
دیگه توی کشور من، مردم نفت رو سر سفره هاشون می خواهند چه کار؟ انرژی هسته ای بر سر سفره هاشان آمده!
به همین مناسبت:
«انرژی هسته ای، آزاد باید گردد»
«آمریکا در چه فکریه؟ ایران پر از هسته ایه»
«وای اگر انرژی هسته ای، حق مسلم ماست»
«تا خون در رگ ماست، انرژی هسته ای حق مسلم ماست»
«عقاب آسیا کیه؟ انرژی هسته ایه»
«تیمم و تیمم و تیمم و تیمم، این بود تیمت؟ انرژی هسته ای تو تیمت!» [**]
————————————————–
* اصطلاح «در جیبم عروسیه» کپی رایت داره و کپی رایتش هم مال پژمان می باشد!
** این شعار رو به پیشنهاد ابوذر به شعارها اضافه کردم. مسئولیت وزن و قافیه و بی ادبیش هم با خودش!
آخریش توپ بود.
اینم اضافه کن: ” … این بود تیمت؟؟ انرژی هسته ای به تیمت” :دی
آخریش باحال بود.
بابا چقدر کژ! فهمی!!!
زندانی سیاسی که نمک حکومته..
کجا دانشجوی زندانی داری؟! دانشجوهای ما مشارکت سیاسی بالایی دارند!!!
زنان ما بچه دار میشن..! آزادی از این بالاتر!؟
——
میگن سجده شکر برای بدست اوردن فناوری هسته ای جزو واجبات شده :دی
———–
راستی دفعه اخرت باشه که اسم لقب امام عابدزاده رو بصورت توهین امیز میاری هاااااااااا :دی
هیه هوهاب هاهیا …
حمید: آخه دیگه حکومت داره زیادی شور میشه!
جالب بود …
ba hamash moafegham be joz akharie 😀
oghabe asia, ahmade abed zadeh 😀