خدا خیرش بده بنفشه خانم بابایی (پرده نشین)، توی این بی سوژه ای و بی حوصلگی ناشی از خرتوخری مملکت، دعوت کرده که در مورد دوست داشتنی ها و دوست نداشتنی هایم بنویسم! من هم اونهایی که همین الآن و خیلی سریع به ذهنم میرسه رو می نویسم
دوست داشتم روزی می رسید که مردم (چه ایران و چه جهان)، دیگه رنگ خشونت و سختی و خستگی و اینهمه مشکلات رو نمی دیدند
دوست داشتم آنقدر قدرت شورای صنفی دانشکده زیاد (حتی بیشتر از الآن) میشد که می تونستیم با فشار به دانشکده و دانشگاه، یه سری از استادهای بی سواد، […] و پست فطرت رو که بچه های مردم رو به راحتی اذیت می کنند و خودشون رو هم محق می دونند، از نون خوردن می انداختیم!
دوست دارم ها:
خوردنی ها ماکارونی، لوبیا پلو، عدس پلو با گوشت، قرمه سبزی، جوجه کباب، پیتزا کاکتوس و کباب ترکی!
پوشیدنی ها کت و شلواری که اسفندماه سال ۸۵ خریدم و خیلی برام خوش یمن بوده تا الآن! توی حدود ۷ تا عروسی و مراسم ازدواج پوشیدمش! یکی اش هم عقد خودمون بود!
لباس سبز فسفری تیم فوتبال دانشکده (مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات امیرکبیر) که باهاش قهرمان دانشگاه شدیم و کلاً وقتی می پوشمش و فوتبال بازی میکنم، یه حس خوبی بهم دست میده
خواندنی ها «مزرعه ی حیوانات» جورج اورول و «کوری» ژوزه ساراماگو! توی تمام عمر کتاب خوندنم، خوندن هیچ کتابی به اندازه ی اینها برام لذتبخش نبود
هفته نامه ی «شهروند امروز» که جدا از برخی موارد که با مطالبش خیلی موافق نیستم، خیلی چیزها رو توش خوندم و یاد گرفتم
مکان ها پارک ته خیابون ۵۳ام یوسف آباد، جنگل کارا توی درکه، رستوران کوپه، معجون بابارحیم
فیلم ها ایرانی: آژانس شیشه ای و البته بیشتر فیلمهای حاتمی کیا بجز «به نام پدر»،فیلمهای کمال تبریزی (به استثنای سریال شهریار) و علی حاتمی و کیارستمی و جعفر پناهی و دار و دسته شون، مهمان مامان و هامون و اجاره نشین ها از داریوش مهرجویی
خارجی: The Shahwshank Redemption، پدرخوانده شماره یک، City of God، Good Fellas و
Once upon a time in America
شنیدنی ها آهنگهای محمد اصفهانی، شجریان و کلهر و علیزاده و ناظری و حتی احسان خواجه امیری! و البته آهنگهای یانی
آدم ها پدر و مادر و خواهر و سایر بستگان که جای خود دارند، آزاده به عنوان همسرم و بهترین دوستم و دلیل آرامش اخیر من جای ویژه ای داره، دوستانم (تقریباً می تونم بگم دوستان دوره ی دانشگاهم، چون تقریباً ارتباط چندانی با دوستان قبل از دانشگاه ندارم) که برای اینکه کسی از قلم نیفته اسمشون رو نمی برم، سید محمد خاتمی، شیخ یوسف صانعی، دکتر محمد رحمتی و دکتر مسعود صبایی استادهای دانشکده مون، دکتر غلامرضا کاشی، مرحوم مهندس بازرگان، کریم باقری، عادل فردوسی پور و …
ورزش ها (این مورد به پیشنهاد همسر گرامی اضافه شد – مراجعه شود به پانوشت ۲ – و البته خودم کاملترش کردم) فوتبال و شنا رو خیلی خیلی دوست دارم. خصوصاً فوتبال! طوریکه حداقل هفته ای ۲ جلسه و هر کدوم به مدت حدود ۱٫۵ ساعت، البته به همراه پدر گرامی، میریم با دوستان و آشنایان فوتبال سالنی و چمنی بازی می کنیم!
در ضمن عاشق تیم فوتبال پرسپولیس هستم، اما تعصب خشک و بیجا ندارم!
دوست ندارم ها
صهیونیسم و صهیونیست ها (نه بخاطر ملت مفت خور فلسطین، فقط بخاطر نژاد پرستی و پست فطرتی بیش از اندازه شون)، سردار رادان، احمدی نژاد و کابینه اش و مدیران دولتش، هوگو چاوز، جورج بوش، فیدل کاسترو، کمونیسم و سوسیالیسم، احمدی نژاد، محمدرضا گلزار، بی اخلاقی، دروغ، تظاهر، حداد عادل و اکثر نماینده های مجلس هفتم، احمدی نژاد، سید حسن نصرالله، حمید استیلی، شلوغی هر روز مترو، روزنامه ی کیهان و دار و دسته اش، مهدی کروبی، منتجب نیا، اعتماد ملی، احمدی نژاد، نگاه به دیگران از موضع بالا، ترسیدن بیجا، پاچه خاری، تعصب بی مایه خصوصاً از نوع مذهبی اش، انحصار طلبی، جنگ، نفت، احمدی نژاد، روزنامه های زرد ورزشی، دکتر کاردان، جواد خیابانی، آنارشیسم، فاشیسم و …
در آخر هم از آزاده میخوام که همین بغل (سمت چپ وبلاگ)، در مورد دوست داشتنی ها و دوست نداشتنی هاش بنویسه تا حداقل بعد از مدتها آپدیت کرده باشه و طلسم رو بشکنه و دومین مطلبش رو توی این وبلاگ بنویسه!
همچنین از پژمان، ابوذر، محسن، مهدی و ریحان، علی و سمانه، امین مسیب زاده و بقیه ی دوستانی که حالِ نوشتن دارند هم دعوت میکنم! از ننوشتن که بهتره!
پانوشت ۱: اگه حالش رو داشتید، عکسهایی که با لباسهای محلی ایران رو که توی نمایشگاه شهر من-فرهنگ من دانشگاه خودمون انداختیم ببینید! اینم لینکش
پانوشت ۲: همسر گرامی در کامنتی که گذاشته اند، نکته ی بسیار مهمی رو گوشزد کرده اند. اینکه اینهمه شخصیت فوتبالی و تیم فوتبالی و این حرفها توی لیست دوست داشتنی ها و دوست نداشتنی هایم هست، اما خود فوتبال رو یادم رفته بنویسم! همون بالا اصلاح کردم مطلبم رو
