۲۲ بهمن ۱۳۵۷ پیروزی انقلاب اسلامی ایران
۳ تیر ۱۳۸۴ پیروزی یک نومحافظه کار تندرو در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران
…
تیرماه ۱۳۸۴ محمود احمدی نژاد: باید کشور را به روزهای اول انقلاب بازگردانیم …
…
۵۸۸ روز پس از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ –> ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ حمله نیروهای رژیم بعثی عراق و آغاز تحریم های جهانی علیه ایران
۵۷۸ روز پس از ۳ تیر ۱۳۸۴ –> ۲ دی ۱۳۸۵ تصویب قطعنامه ۱۷۳۷ و آغاز تحریم های جهانی علیه ایران
…
کی گفته رئیس جمهور به قولی که داده بود وفا نکرد؟ به مهم ترین قولی که داده بود وفا کرد! تکرار انقلاب اسلامی ایران، البته بعد از ۲۷ سال و صد البته به قهقرا بردن ایران … اون موقع انقلاب و شرایط انقلابی شاید کمی قابل تحمل و توجیه بود، اما برگشتن به اون زمان در حال حاضر، در حالیکه دنیا روز به روز داره سریعتر رو به جلو میره، توجیه ناپذیره …
دنیا دنیای زوره! اسرائیل اعلام میکنه بمب اتمی داره، هیچکس صداش در نمیاد، اما بالاخره باید یه جوری به ایران گیر بدند دیگه! حالا هی از مذاکرات دولت قبلی و حسن روحانی (نماینده رهبری) ایراد بگیریم و از ذلت اون مذاکرات بگیم، بعدش به مذاکرات این دولت و لاریجانی افتخار کنیم و از عزت بگیم! عزت که ملت رو به فنا نمیده … البته اگه عزت از نوع ضرغامی باشه، ملت که هیچی، هفت جد و آباء ملت رو هم به فنا میده با این برنامه های رادیو و تلویزیونش …
ما که آخر نفهمیدیم این ملت بدبخت ایران حقش چیه؟ نفت سر سفره؟ دمکراسی سر سفره؟ انرژی هسته ای؟ نون و آب و رفاه؟ …
جالب اینجاست که همه ی اینها رو به مردم نسبت میدهند و مردم هنوز نمیدونند هر کدوم اینها چی هستند …
ای بابا! بیخیال …
این ملت، حقشه، هرچی سرش میاد! دور از جون یه سری خاص، مردم یا یه سری احمقند یا یه سری احمق! به قول اون بیانیه هم ناراحت میشن مردم؟ بذار بشن!