علی عزیز، مطلبی نوشته در اعتراض به مباحث مطرح شده درباره ی طرح سهمیه بندی جنسیتی که پیشنهاد میکنم حتماً بخوانید. از بیانیه ی کمیسیون زنان دفتر تحکیم نوشته و به مصاحبه هایی که در این رابطه شده لینک داده. حتماً بخوانید و پیشنهاد میکنم شما هم توی وبلاگهایتان بنویسید و اعتراض کنید. جنبش زنان به عنوان یکی از جنبش هایی که این روزها خیلی فعال است و خوب هم دارد پیش میرود، شدیداً به حمایت نیاز دارد، خصوصاً حمایت ما به عنوان دانشجویان و نزدیکانمان!
اول بگویم که این طرح صریحاً در تضاد با اصل بیست و یکم قانون اساسی است که بر اساس آن ایجاد زمینه های مناسب برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی زن را از وظایف دولت دانسته است!
باید با این مردسالاری و تفکر متحجر حاکم بر نظام مدیریت کشور مقابله کرد.
تغییر نام مرکز امور مشارکت زنان به مرکز امور زنان و خانواده نشاندهنده ی تفکر حاکم بر دولت مهرورزی است. تفکری که بخشنامه ی وزیر ارشاد به ادارات و سازمانهای زیرمجموعه اش، نمود دیگری از آن بود. بخشنامه ای که طبق آن، زنان، به دلیل اینکه باید به وضعیت خانواده رسیدگی کنند و به تقویت بنیان خانواده بپردازند، نمی بایست پس از ساعت ۱۸ در ادارات و سازمانهای زیر مجموعه ی این وزارتخانه مشغول به کار باشند! بخشنامه ای که در صدا و سیما هم مطرح شد، اما مثل همیشه خیلی سریع تکذیب شد!
اینکه به زن به عنوان جنس دوم در جامعه نگریسته شود، یک تبعیض نارواست که نمونه های مشابه آن را بارها و بارها در کشورمان شاهد بوده ایم. خودی و غیرخودی بودن مردم، یکی از نمونه های بارز این تبعیض هاست که بارها در گفتار حاکمان به گوشمان رسیده است. مگر انقلاب اسلامی ایران، بر مبنای رسیدن به آزادی و برابری برای همه ی افراد، فارغ از جنس و نژاد و مذهب نبوده است؟ آیا قرار دادن زن به عنوان جنس دوم و روا داشتن تبعیض های فراوان از قبیل نداشتن حق طلاق، نداشتن آزادی مسافرت به خارج از کشور بدون اذن پدر یا شوهر و … و بخشنامه ی عندالاستطاعه بودن مهریه بجای عندالمطالبه بودن آن و حالا طرح سهمیه بندی جنسیتی، مخالف یکی از اساسی ترین اصول انقلابی نیست که آقایان، بیش از انقلابیون واقعی، سنگ آن را به سینه میزنند؟
مطمئناً اگر این اعتراضات را فراگیر کنیم و به گوش همه برسانیم، هر کس به سهم خود به اطرافیانش این مسئله و غلط بودن این تفکر حاکم را تفهیم کند (ببخشید که از کلمه ی تفهیم استفاده کردم. خیلی چیزها را باید به خیلی ها تفهیم کرد!)، می توان با فشار افکار عمومی جلوی این قضیه را گرفت!
من در اینجا صحبتهای سه نفر از موافقان این طرح را می آورم و به روش خودم به نقد حرفهای این نمایندگان مردم! می پردازم:
فاطمه آجرلو، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، بعنوان یکی از موافقان طرح سهمیه بندی جنسیتی، در بخشی از مصاحبه اش با ایلنا گفته: « البته حضور بیشتر خانمها در دانشگاهها نقطه قوت ماست، اما این موضوع باید ساماندهی شود، زیرا جامعه ما براساس چشمانداز ۲۰ ساله باید رو به تعالی حرکت کند. » سوالی که برای من پیش آمده این است که اگر پیشرفت و تعالی زنان در جامعه ی ما، نمودی از حرکت جامعه به سمت تعالی نیست، پس چیست؟
وی در ادامه گفته: «این یک نقصان است که خانمهای ما با توان مضاعف در عرصههای علمی حضور پیدا کنند و آقایان ما از این قافله عقب بمانند. » خوب آقایان اگر توانایی دارند، ساده بگویم، اگر عرضه دارند، خودشان را به قافله برسانند! جلوی پیشرفت زنان را بگیریم، چون مردان عرضه ی پیشرفت ندارند؟ با اینکار بیش از اینکه به حرکت و پیشرفت زنان ضربه زده باشید، اعتبار آقایان را زیر سوال می برید!
آجرلو در بخش دیگری از صحبتهایش اینطور گفته: «متاسفانه در حال حاضر ابتدا درس خوانده میشود و سپس در مورد زمینههای اشتغال آن فکر میشود، در حالی که منطقی آن است که ابتدا نیازسنجی صورت گیرد و سپس در قالب این نیازها نیروی متخصص تربیت کنیم تا از قبل جایگاه آنها در مجموعه دیده شده باشد.» من واقعاً ارتباط این مسئله را با سهمیه بندی جنسیتی درک نمی کنم! این مطلبی که خانم آجرلو مطرح کرده درباره ی کل دانشجویان است، نه فقط دانشجویان دختر دانشگاه ها! اصلاً این موضوع چه ربطی به دانشجویی دارد که در دانشگاه پذیرفته شده؟ اگر دولت توانایی ایجاد زمینه ی اشتغال برای پذیرفته شدگان یک رشته تحصیلی را ندارد، پس بیجا می کند که در آن رشته دانشجو می پذیرد! البته مگر دولت و آقایانی که در حکومت دستی دارند، از آن همه پول یا مفتی که در دانشگاه های آزاد و غیرانتفاعی از دانشجویان می گیرند میگذرند؟ اصلاً به جمله ای که خانم آجرلو گفته دقت کنید! خودش یک جمله ی متناقض نمای تمام عیار است! گفته اند منطقی آن است که ابتدا نیازسنجی صورت گیرد و نیروهایی تربیت شوند که جایگاه آنها از قبل در مجموعه دیده شده باشد! به نظر شما در حال حاضر در رفتار این دولت و این مجلس کوچکترین منطق و برنامه ریزی و نیازسنجی دیده میشود؟
وی اضافه کرده است: « بحث سهمیهبندی جنسیتی در کنکور، بخشی از مشکلات مذکور را مرتفع میکند و کمک میکند تا تحصیل کردههای ما جایگاه واقعی خود را پیدا کنند. » انگار نه انگار که خانم آجرلو در همین مصاحبه از نبود کار کارشناسی و نیازسنجی گفته اند! پس با نبود نیازسنجی، این طرح چگونه بخشی از مشکلات را مرتفع میکند؟ از حرفهای ایشان و سایر موافقان طرح و البته فعالیت های اخیر ایشان و همکاران و همفکرانشان در مجلس و دولت هم به هیچ وجه اینطور بر نمی آید که کار کارشناسی ای در میان باشد! پس این طرح که فقط گروهی را از رقابت به در میکند، چگونه می تواند به رسیدن تحصیل کرده های ما به جایگاه واقعی شان کمک کند؟
خانم آجرلو ادامه داده: «باید از تمام تواناییهای جامعه برای تعالی کشور استفاده شود و برای تمام سرمایههای نیروی انسانی خود برنامه داشته باشیم.» من راه حلی که دولت و مجلس برای تمامی سرمایه های نیروی انسانی در نظر گرفته اند را اینطور درک کرده ام: خانه نشین کردن یا به خاک سیاه نشاندن تمام نیروهای انسانی و سپردن تمامی سمت های دولتی و غیردولتی به باجناق و خواهرزاده و خواهرزاده ی باجناق و …
ایشان خیلی صریح خودشان را تنگ نظر خطاب کرده اند: «این نگاه تنگ نظرانه است که بخواهیم جلوی یک بخش از جامعه را بگیریم، برای اینکه بخش دیگری از جامعه را با آن هماهنگ کنیم»
وی در آخر گفته: «این طرح باید تنها مشمول آن دسته از رشتههای دانشگاهی باشد که در آن رشتهها بحث تناسب جنسیتی مطرح باشد و رشتههایی که چنین محدودیتی در آنها وجود ندارد، نباید مشمول چنین بحثی شود» این بنده خدا هنوز درک نکرده است که هیچ «باید»ی برای محدودیت در هیچ رشته ای نباید وجود داشته باشد! برای مثال مگر برخی از زنان فعالی که در رشته ی عمران تحصیل کرده اند (با توجه به اینکه در برخی دانشگاه ها پذیرش دختر در این رشته وجود ندارد) و بعنوان بخش خصوصی با سازمان زیباسازی شهر تهران فعالیت میکنند، در حال حاضر جزو موفق ترین گروه از فارغ التحصیلان رشته عمران نیستند؟ اگر جلوی ورود زنان به این رشته گرفته شود جلوی همین زنان موفق گرفته نخواهد شد؟ باعث جلوگیری از تعالی جامعه نخواهد شد؟ واقعاً باعث شرم است که امثال خانم آجرلو شده اند اعضای فراکسیون زنان مجلس هفتم!
عوض حیدرپور، نماینده ی شهرضا و مخبر کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هم از «ایجاد مشکل برای استحکام و دوام خانواده» در صورت «بیش از وظیفه شدن سهم خانم ها در اداره ی جامعه» سخن گفته است. جناب مخبر نگفته است که فشار بیش از حدی که بر زندگی مردم وارد میشود و عامل خیلی از این فشارها دولت و دستگاه های مختلف حکومتی است، عامل اصلی اختلافات خانوادگی و متزلزل شدن استحکام بنیان خانواده است. وی از «دیدگاه شرعی» خود در قبال این مسئله گفته است:« البته دیدگاه بنده در این عرصه دیدگاهی شرعی است، زیرا در روایات نقل شده شبی که حضرت فاطمه (س) به خانه امیرالمومنین میرفتند، توصیه پیامبر این بود که کارهای خانه با فاطمه و کارهای بیرون با حضرت علی باشد و لذا این خود یک دستورالعمل است. براساس این دستورالعمل شرعی، خانمها اگر میخواهند دنبال کسب علم و دانش باشند باید دنبال کسب علم و دانشی باشند که بیشتر در خانه به درد بخورد، باید رشتههایی که دایر میشود رشتههای جامع دانشگاهی باشند، اما در داخل خانه به کار بیایند و متاسفانه در جامعه ما چنین رشتههایی اصلاً نیست و نسبت به دایر کردن چنین رشتهها همتی وجود ندارد» تا آنجا که ما شنیده بودیم، پیامبر اسلام، همیشه بر حفظ کرامت زن در جامعه تأکید داشته و از فعال شدن زنان در جامعه حمایت میکرده است. اگر از این مسئله هم بگذریم، ضرورت آن روز جامعه ی مملو از جاهلیت عرب، شاید اینطور ایجاب میکرده که محمّد(ص) اینطور بگوید. طبق ادعاها و گفته های فقها و کارشناسان شیعه، تفسیر دستورات اسلام بر اساس زمان یکی از مهم ترین دلایلی است که مدعای پویا بودن فقه شیعه را تأیید خواهد کرد! البته جناب حیدرپور، از آن روایتی که گفته اند، تفسیری فرموده اند که من اصلاً ربطش را به روایت درک نمی کنم!
حیدرپور اضافه کرده است: «وقتی حضرت امام (ره) بر انقلاب فرهنگی تاکید کردند، یکی از مصادیق این انقلاب بحث حضور زنان با تحصیلات دانشگاهی مرتبط به امرخانهداری درخانه است». ایشان لطف کنند و یک منبع معرفی بفرمایند که امام یا سایر متولیان انقلاب فرهنگی، از مصادیق و بخصوص مصداقی که ذکر کرده اند سخن گفته باشد.
حیدرپور در آخر گفته است: «تصور کنید اگر ما دانشی به این ترتیب در حد لیسانس و فوق لیسانس برای زنان جامعه داشته باشیم که زنان ما بتوانند خانواده و فرزندان سالمتری را تحویل جامعه دهند، چه گام مثبتی در جامعه برداشتهایم» ایشان و همفکرانشان فعلاً لطف کنند برای اینهمه رشته ای که هر روز دارند در دانشگاه ها در مقطع لیسانس و فوق لیسانس دانشجو می پذیرند، هزینه ای مناسب برای یک گروه کارشناس علمی-آموزشی جهت کار کارشناسی تعیین کنند تا یک سیلابس معیّن تعریف بنمایند که ما هر روز با یک نمودار جدید درسی مواجه نباشیم، ایجاد دانشی برای خانه داری در حدّ فوق لیسانس پیشکش!
علی سرافراز یزدی، یکی دیگر از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس هم گفته است: «امروز ما میدانیم که فارغالتحصیلان دانشگاهی در رشتههای معدن و دامپزشکی اگر خانم باشند، قادرنیستند که از عهده این حرفه برآیند، زیرا این رشتهها با فیزیک بدنی آنها هماهنگی ندارد» ایشان بعنوان عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات، هنوز فکر میکنند کسی که در رشته ی معدن تحصیل میکند، باید هر روز کلاه ایمنی بر سر، وارد معدن شود و کلنگ بدست بگیرد و دیواره های معدن را با کلنگ مورد عنایت قرار دهد! فکر میکنند فارغ التحصیل رشته ی دامپزشکی باید برود و دام محترم را روی دوشش بگذارد و ببرد و درمانش کند! ایشان هنوز اینهمه کلینیک دامپزشکی را ندیده اند که حیوانات دیگری مانند سگ و گربه و انواع و اقسام پرندگان به آن مراجعه می فرمایند! احسنت به این کمیسیون آموزش و تحقیقات با این وکلای مطّلعش!
این نماینده ی مشهد گفته است: «در کشورهای پیشرفته نظیر اروپا و آمریکا سطح اختلاف امکانات در شهرهای مختلف یک کشور خیلی محسوس نیست، لذا محدودیتی برای حضور در این مناطق وجود ندارد، ضمن اینکه فرزندان خانوادههای غربی، وابستگی عاطفی آنچنانی برای حضور در خانواده ندارند و چه بسا تمایل به زندگی مستقل دارند» ما که هر چه دوست و آشنا و فامیل داریم که برای استراحت چند روزه به ایران باز میگردند، چیز دیگری درباره ی وضعیت خانواده و عاطفه در غرب! می گویند
موافقان:
فاطمه آجرلو : آقایان نباید در تحصیل عقب بمانند
عضو کمیسیون آموزش : سهمیه بندی به نفع کشور است
مخالفان:
نماینده ارومیه : طرح باید در نطفه خفه شود، این طرح بی عدالتی مسلم در حق زنان است
صحبتهای بچه های فعال کمیسیون زنان دفتر تحکیم:
ایلنا – طرح سهمیه بندی جنسیتی در کنکور را باید محدودیت جنسیتی دانست
آقای امین خیلی جالبه که شما گفتین من فمنیسم هستم و این حرفها رو میزنید چرا هیچکس دلیل خودکشی و افسردگی دختران رو نپرسید دلیل گفتن مهریه های سنگین را نپرسید دلیل فراری شدن دخترها رو نپرسید چون مردها به قول شما فرهنگ پائینی دارند جور اون رو دخترها که تنها راه اینکه برده مرد نباشند شاید همین باشد باید بکشند ما دیگر عادت کردیم مثلا برای اینکه مردها منحرف نشوند زنها باید محدود شوند این جامعه دیگر درست شدنی نیست ولی مطمئن باشید تبعیض در دراز مدت جامعه بیمار ما رو بیمارتر میکند
حمید بزار اول یه چیزی رو بگم که از این نظر انتقاد نکنی؛ اونم اینه که من به شدت فیمینیستم و مدافع حقوق زنان.
اما در مورد این طرح موافقم .چرا؟ برای اینکه جامعه ی ایران یه جامعه ی مرد سالاره و تو این جامعه مردا دوست دارن نسبت به زنانشون عقب نمونند و یا به عبارت دیگه تو این بازار کساد شغل کسی که از نظر تحصیلات جلوتره شغل بهتری می گیره و ممکنه کسی که تحصیلات عالیه نداشته باشه شغل گیرش نیاد، اونوقت فکر می کنی با این درصد قبولی دخترا تا ده پونزده ساله دیگه بحران اجتماعی نخواهیم داشت؟ این طرح باید تصویب شه نه بدلیل اینکه دخترا دخترن ،نه بخاطر اینکه پسرا احمقن و برای داشتن یه جامعه ی متناسب و سالم مجبوریم(متاسفانه) این طرح رو تصویب کنیم. کمی منطقی فکر کن .حداقل تا زمانی که علت درس نخوندن پسرا مشخص نشه و رفع نشه باید یه همچین طرحی وجود داشته باشه.از خودم شرمنده ام که چنین حرفایی رو می زنم .مثل اشک تمساحه.ولی باید زد.ما کشوری اروپایی نیستسم که مردا بشینن تو خونه ظرف بشورن و زنا بیرون کار کنن.حداقل زنا و مردای ما چنین ظرفیتی رو به خاطر عدم فرهنگ سازی ندارن.
حمید: فقط با اینکه گفتی جامعه ی ما مردسالاره موافقم، اما با بقیه مخالفم! چون آقایون دلیلی دارند که درس نخونند، باید حق خانمها ضایع بشه؟ بحران اجتماعی که گفتی میتونه سرآغاز یه تحول اساسی توی دید مردم ایران باشه تا اون طرز تفکر و اون ظرفیتی که نداریم، در جامعه مون ایجاد بشه! به هر نحوی که باشه، تبعیض علیه هیچ قوم و نژاد و جنسیتی مورد قبول نیست، حداقل برای شخص من